Thuis in transitie

Welkom. Dit digitale verhaal brengt je dichter bij de wereld van vluchtelingenkinderen in het Klein Kasteeltje. Geen cijfers, geen analyses. Wel gevoelens, herinneringen en verlangens. Scrol rustig verder. Neem de tijd. Ontmoet hen zoals ik hen heb mogen ontmoeten.

Dromen en verlangen

Wat zegt een droom over jou? Over wat je verlangt, hoopt of mist? Over wat droom jij?

 

Van raketten naar de maan tot chocoladereizen naar Dubai. Van een toekomst als dokter of misschien wel als architect tot gewoon naar school gaan.

In de verhalen van de kinderen nemen ze je mee in hun dromen en verlangens. Of ze nu groot of klein zijn, realistisch of wild, ontroerend of net heel speels.

Trappen zonder einde

De trappen die nooit stoppen. Een rode draad in elk gesprek. De kinderen vertellen over de plek waar ze momenteel wonen en de eindeloosheid aan trappen in het Klein Kasteeltje.

Taal en begrip

Wat doe jij als je iemand niet begrijpt? En hoe zorg je ervoor dat iemand zich toch gehoord voelt?

 

Woorden kunnen verbindend werken, maar ze kunnen ook barrières vormen. In het Klein Kasteeltje worden er heel wat verschillende talen gesproken. Soms kunnen we elkaar hierin vinden, maar op andere momenten raken we elkaar hierin ook kwijt. Iedereen zoekt manieren om zich verstaanbaar te maken: handgebaren, mimiek of enkele woorden die je al geleerd hebt. Hier lees je hoe taal een brug kan zijn, maar ook wat het is om deze brug zelf nog te moeten bouwen.  

Nood aan stabiliteit en voorspelbaarheid

Wat geeft jou een gevoel van stabiliteit?

 

Een vaste plek of een herkenbaar ritueel? Voorspelbaarheid is geen vanzelfsprekend gegeven in het Aanmeldcentrum. Hoe lang blijf ik hier nog? Wat zal de dag vandaag brengen? Vragen waar de kinderen vaak geen antwoord op hebben. In deze verhalen lees je hoe ze houvast vinden in kleine zaken.

Eenzaamheid en verbinding

Had je al eens het gevoel dat je ergens helemaal alleen voor stond? Wat hielp je om weer contact te maken met anderen? 

 

“Samen is altijd beter.” De kinderen in het Aanmeldcentrum ervaren soms diepe eenzaamheid en het verlangen naar verbondenheid. Sommigen vertellen dat ze familie en nieuwe vrienden vinden, anderen missen mensen die ver weg zijn. Of soms wel beide tegelijk. In dit thema wordt er stilgestaan bij het verdriet van je alleen te voelen, maar ook bij het gevoel van verbondenheid en de warmte die gedeeld kan worden. 

Tijd en wachten

Hoe maak jij je tijd draaglijker tijdens het wachten?

 

Het wachten kan voelen als een eeuwigheid, vooral als je niet weet op wat je juist wacht. Hoe lang ben je al ergens? Twee weken? Twee maanden? Of weet je het misschien precies tot op de dag? In deze verhalen lees je hoe de kinderen hun tijd ervaren.

Plaats en thuisgevoel

Wat maakt een huis een thuis voor jou?

 

Waar is je thuis? Is dat waar je vandaan komt? Een plek die je een veilig gevoel geeft? Een plaats die je goed kent? Veel kinderen gaven aan dat thuis niet verbonden is met één plaats, maar eerder met een gevoel. Ze vertellen wat thuis voor hen betekent.

Frustratie en overprikkeling

Wanneer voel jij je je gefrustreerd of overprikkeld? Wat helpt jou om in deze situatie weer rustig te worden?

 

In een omgeving vol geroezemoes en mensen kan het al eens snel te veel worden. De kinderen vertellen over de zaken die hen irriteren. Het vuil in de badkamer, de insecten, het lawaai, de drukte in hun hoofd of een lastige grote broer.

Belang van personen

Wie zijn de mensen die jou helpen om je goed te voelen? Wat doen zij voor jou?

 

De mensen rondom jou kunnen een wereld van verschil maken. Of dit nu familie is of vrienden, zij geven het gevoel dat je er niet alleen voor staat. In deze verhalen vertellen de kinderen wie hen helpt om zich goed te voelen of door wie ze zich gezien voelen.

Nieuw kind verwelkomen

Heb jij wel eens iemand geholpen om zich welkom te voelen op een nieuwe plek of in een nieuwe situatie? Wat deed je dan?

 

Allemaal in hetzelfde schuitje en toch een stapje voor om de kinderen die na jou toekomen. Het ontmoeten van nieuwe mensen kan spannend zijn. Sommige kinderen nemen actief contact op en willen graag helpen of samen spelen.  Anderen zijn misschien wat terughoudender. Lees hier wat de kinderen antwoorden op de vraag wat ze doen om nieuwe kinderen in het centrum te verwelkomen.

Herinneringen

Zijn er bepaalde herinneringen die je je altijd zullen bijblijven? Of iets kleins dat je een warm gevoel geeft?

 

Tijdens de gesprekken kwamen er ook enkele herinneringen boven. Zaken die de kinderen missen, maar ook korte anekdotes over hun oude thuis of over hun reis. Of de herinneringen nu groot of klein waren, ze bieden comfort.

Een zachtere blik

Dank je wel om mee te wandelen door hun wereld en om te blijven luisteren naar hun stem.

In de verhalen van de kinderen zit geen duidelijk begin of einde. Het zijn flarden van hun leven, hun beleving, hun dromen, hun wensen, hun zijn.

Ik hoop dat hun stemmen blijven nazinderen.

Dat je niet alleen hebt gekeken, maar ook hebt gevoeld.

Dat je iets hebt mogen meenemen uit hun blik. Een zachtere manier van kijken.

Eentje die je eraan herinnert dat 'ergens bij horen' geen detail is, maar een mensenrecht.